บทที่ 26 ป้าอนัญญาคือแม่ของฉัน

“น้องแดง ตอนนี้เรื่องไปถึงไหนแล้ว?”

“พี่ธีรัตม์ เมื่อกี้พี่แอนน์ออกไปแล้วค่ะ ฉันเดาว่าแกคงไม่ได้ยิน ถือว่าโชคดีไปที่ไม่ได้ยิน ไม่งั้นคงได้อกแตกตายกันพอดี คนเป็นคงช้ำใจตาย คนตายคงฟื้นขึ้นมาด่าแน่ๆ”

“หลังจากจบเสียงบันทึกของคุณพฤทธ์เมื่อกี้ คนบ้านนั้นดูอารมณ์ไม่ค่อยดีเลยค่ะ โวยวายจะกลับท่าเดียว แต่พิธี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ